Al malın iyisini, çekme kaygısını.
Almayı göğe at; düşünceye kadar Allah kerim. (yahut: Almayı havaya at; yere düşenece Allah kerim.)
Altın kepeğe muhtaç.
Altın yitiren altın bulmaz.
Amanatın canı kayim olur.
«Aman Beyler!» demeden «Aman dağlar!» demeli.
Almanın biri bin kuruşa ise gene soy; hıyarın bini bir paraya ise gene soyma.
Analık usta, yumağı ufak yapar; çocuklar usta, ekmeği çifte kapar.
Ananın bahtı kızına.
Ana ile kız döğüşmüş; konşu da sahi sanmış.
Ammi oğlu attan indirir.
Ammim, dayım, alayından aldım payım.
Aman diyene kılıç kalkmaz.
Ana gezer, kız gezer; bu cehizi kim düzer?
Ananın çıktığı dala kız sallangaç kurar.
Anayı kızdan ayıran para.
An beni bir kozla, o da çürük çıksın.
Aptal ata binerse bey oldum sanar; çelem aşa girerse yağ oldum sanar.
Aptalda gümüş masat ne gezer.
Araba ile tavşan avlanmaz.
Arap Araptan kırk yıl sonra hayfini almış, tez (ne çabuk) aldım, demiş.
Arık arınır, ad arınmaz.
Asıl azmaz, bal kokmaz; kokarsa yağ kokar: aslında ayran var.
Arsız adama söz neylesin; kokmuş ete tuz neylesin?
Arpayı taşlı yerden, kızı kardaşlı yerden.
Arka gerek arka; ya utana ya korka.
Arasa baştan başa dükkân, herkes rızkını yer.
Arpa boyu göt yırtar.
Arife günü aşa ne, bayram günü tıraşa ne?
Aş (Kazan) taşınca çömçenin bahası olmaz.